به گزارش صراط، داوود دانایی به سال 1337 ، در روستای «پشگر» از توابع «بهبهان» متولد شد. او به تاریخ 19 دی ماه 1365، در حالی که معاونتِ فرماندهی گردان «فجر بهبهان» را بر عهده داشت، بر اثر بمباران شیمیایی متجاوزان بعثی مجروح شد و سه روز بعد، بال در بال ملائک گشود.
آن چه می خوانید یادداشتی است به جا مانده از «داوود دانایی» که با اصرار فراوان همرزمانش نوشته شده است.
روحمان با یادش شاد
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر اصرار شما نبود، بشکند این دست که چیزی بنویسد برای شما
سلام به صبوری و صداقت. سلام به تقوا و تعهد. سلام به ایمان و آگاهی و تفکرِ تو که معیار اسلامی بودن توست. سلام به اطاعت و ایثار تو که میزان مکتبی بودن توست. در عمل انسان با دو بال همت و محبت می تواند سفر خویش را آغاز کند. در این میان معمولا بال همت است که موجب محبت می شود ولی خوشا به حال کسی که محبت، موجب همت او در این طریق شود.
شهید «داوود دانایی»، معاونت گردان فجرِ بهبهان
